مشکلات پیش روی افراد بیخانمان
زندگی در خیابان بدون داشتن سرپناه مشکلی بوده که افراد بیخانمان با آن روبرو هستند. اگرچه دولت با موسسات مختلفی که در رابطه با بهبود وضعیت افراد بیخانمان فعالیت میکنند، همکاری دارد. اما تاکنون تلاشهای
مترجم: سهیلا حاجیزاده
زندگی در خیابان بدون داشتن سرپناه مشکلی بوده که افراد بیخانمان با آن روبرو هستند. اگرچه دولت با موسسات مختلفی که در رابطه با بهبود وضعیت افراد بیخانمان فعالیت میکنند، همکاری دارد. اما تاکنون تلاشهای کافی برای بهبود شرایط این افراد صورت نگرفته و آنها روز به روز با مشکلات بیشتری مواجه میشوند.
بیخانمانی مسالهی مهمی بوده که نه تنها آمریکا، بلکه کل جهان با آن روبروست. آمارهای مربوط به این موضوع نشان میدهد که به طور متوسط روزانه حدود 1 میلیون نفر در آمریکا در خیابانها زندگی میکنند. اگرچه این تعداد بسیار بالا میباشد، اما تعداد افراد بیخانمان در آمریکا در مقایسه با کشورهای دیگر پایین میباشد. این موضوع بدین معنی نیست که بیخانمانی به صورت تصادفی رخ میدهد، بلکه مسالهی جدی بوده که باید جهت مقابله با آن اقدامات ویژهای صورت گیرد. افراد بیخانمان افرادی هستند که دارای محل سکونت دائمی نیستند. دو دلیل وجود دارد که تا حد زیادی باعث شده تا افراد خانههایشان را ترک کنند: فقر و کاهش تعداد اجاره خانهها به دلیل روابط بد اقتصادی. دلایل دیگر بیخانمانی شامل خشونتهای خانگی بوده که اغلب افراد یک خانواده را مجبور به ترک خانه میکند، طلاقهایی که باعث از هم پاشیدن بنیان خانوادهها میگردد و باعث شده تا یکی از شرکای زندگی مجبور به ترک خانه و یافتن مکانی جدید برای زندگی شود، و بیماریهای روانی که مانع رشد ذهنی فرد شده و باعث دوری کردن فرد از انسانهای دیگر و زندگی در خیابانها میگردد. با وجودی که اخیرا این مساله توجه زیادی را به خود جلب کرده است، اما اکثر مردم هنوز در رابطه با مسائل مختلفی که باعث بیخانمان شدن افراد میشود، بیاطلاع هستند.
مشکلاتی که افراد بی خانمان با آن مواجه هستند.
زندگی در مکانی به غیر از خانه باعث مشکلات اجتماعی بسیار زیادی میگردد. در زیر به برخی مشکلاتی که افراد بیخانمان با آن مواجه هستند، اشاره میکنیم.
افراد بیخانمان مکانی دائمی برای سکونت ندارند. در نتیجه، این افراد مجبورند وسایل و لوازم زندگی خود را روزانه حمل کنند.
زندگی در مکانی بدون خانه بسیار خطرناک میباشد، چون باعث شده تا افراد به سمت عناصر ضداجتماعی کشیده شوند و به فعالیتهای خشونت آمیز بپردازند.
این افراد دسترسی محدودی به حمام و دستشوئی دارند و مجبور به زندگی در شرایط غیر بهداشتی هستند که باعث ابتلای آنها به بیماریهایی شده که ممکن است زندگی آنها را به خطر اندازد.
از آنجا که این افراد یک آدرس دائمی ندارند، بنابراین دائما از یک مکان به مکان دیگر در حرکت هستند و این امر باعث مشکل شدن یافتن آنها توسط سازمانهای دولتی و غیر دولتی برای کمک به آنها میگردد.
افراد بدون خانه در شرایط اورژانسی دسترسی محدودی به امکانات مراقبتهای بهداشتی دارند و تقریبا همهی آنها به دلیل بیپولی به آموزش نیز دسترسی ندارند.
این افراد اغلب این احساس دارند که به جامعه تعلق ندارند و برای کسب احترام از سوی افراد جامعه و پول به اقدامات خشونت آمیز دست میزنند.
افراد بیخانمان شانسی برای یافتن یک شغل مناسب ندارند و بنابراین برای کسب درآمد و تامین هزینههای روزانهی زندگی خود اغلب به فعالیتهایی مانند فروش مواد مخدر و دیگر کارهای غیر قانونی روی میآورند.
خیابانها مکانی امن برای نوجوانان و افراد زیر سن قانونی نیست، چون آنها به آسانی در معرض سوء استفادهی جنسی و فیزیکی قرار میگیرند.
بنا به تعریف، هر کسی که در خیابان زندگی میکند، بیخانمان میباشد، آمارهای اخیر نشان میدهد که تعداد زنانی که در خیابانها زندگی میکنند، افزایش یافته و هر یک از آنها حداقل یک بار در معرض سوء استفادهی جنسی یا خانگی قرار گرفتهاند. این موضوع باعث ترغیب ترک زنان از خانههایشان شده و اکثر این افراد از نظر احساسی افراد ناپایداری هستند. این زنان در خیابانها یا ربوده شده و یا مجبور به انجام فحشا و دیگر اقدامات غیر انسانی میشوند.
بیخانمانی چیزی نیست که یک شبه اتفاق افتاده باشد، این پدیده برای دهههای متوالی رخ داده و اکثر افراد حتی با چنین انسانهای بیخانمانی بارها روبرو شدهاند، اما توجهی به آنها نکردهاند. افراد جامعه معمولا بر این اعتقادند که هر فردی که در خیابان زندگی میکند، از لحاظ روحی ناپایدار است، بنابراین تمایلی به رفت و آمد با این گونه افراد ندارند. این باور تاحدی درست میباشد، بسیاری از افراد ساکن در خیابانها از نظر روحی ناپایدار هستند، اما برخی از آنها نیز افرادی عادی مانند من و شما هستند. در برخی موارد ممکن است اتفاقاتی در زندگی این افراد رخ داده باشد که گزینهای جز ترک خانه و خانواده نداشته باشند.
دولت میتواند کمکهایی را به افراد بیخانمان انجام دهد، اما تنها کمک دولت کافی نیست، هر شهروند معمولی باید تلاش خود را در زمینهی کمک به این افراد بیخانمان انجام دهد. سازمانهای مختلفی وجود دارد که به طور مداوم در حال کار و کمک به این افراد هستند و تلاشهایی را جهت یافتن سرپناهی برای افراد بیخانمان انجام میدهند. سازمانهایی مانند داوطلبان آمریکایی و مامورین نجات در آمریکا به میلیونها فرد بیخانمان جهت برگشتن به زندگی نرمال کمک میکنند. دیگر افراد جامعه نیز میتوانند با همکاری با این سازمانها به نجات افراد بیخانمان کمک کنند.
منبع مقاله : برگرفته از سایت اپینیون فرانت
بیخانمانی مسالهی مهمی بوده که نه تنها آمریکا، بلکه کل جهان با آن روبروست. آمارهای مربوط به این موضوع نشان میدهد که به طور متوسط روزانه حدود 1 میلیون نفر در آمریکا در خیابانها زندگی میکنند. اگرچه این تعداد بسیار بالا میباشد، اما تعداد افراد بیخانمان در آمریکا در مقایسه با کشورهای دیگر پایین میباشد. این موضوع بدین معنی نیست که بیخانمانی به صورت تصادفی رخ میدهد، بلکه مسالهی جدی بوده که باید جهت مقابله با آن اقدامات ویژهای صورت گیرد. افراد بیخانمان افرادی هستند که دارای محل سکونت دائمی نیستند. دو دلیل وجود دارد که تا حد زیادی باعث شده تا افراد خانههایشان را ترک کنند: فقر و کاهش تعداد اجاره خانهها به دلیل روابط بد اقتصادی. دلایل دیگر بیخانمانی شامل خشونتهای خانگی بوده که اغلب افراد یک خانواده را مجبور به ترک خانه میکند، طلاقهایی که باعث از هم پاشیدن بنیان خانوادهها میگردد و باعث شده تا یکی از شرکای زندگی مجبور به ترک خانه و یافتن مکانی جدید برای زندگی شود، و بیماریهای روانی که مانع رشد ذهنی فرد شده و باعث دوری کردن فرد از انسانهای دیگر و زندگی در خیابانها میگردد. با وجودی که اخیرا این مساله توجه زیادی را به خود جلب کرده است، اما اکثر مردم هنوز در رابطه با مسائل مختلفی که باعث بیخانمان شدن افراد میشود، بیاطلاع هستند.
مشکلاتی که افراد بی خانمان با آن مواجه هستند.
زندگی در مکانی به غیر از خانه باعث مشکلات اجتماعی بسیار زیادی میگردد. در زیر به برخی مشکلاتی که افراد بیخانمان با آن مواجه هستند، اشاره میکنیم.
افراد بیخانمان مکانی دائمی برای سکونت ندارند. در نتیجه، این افراد مجبورند وسایل و لوازم زندگی خود را روزانه حمل کنند.
زندگی در مکانی بدون خانه بسیار خطرناک میباشد، چون باعث شده تا افراد به سمت عناصر ضداجتماعی کشیده شوند و به فعالیتهای خشونت آمیز بپردازند.
این افراد دسترسی محدودی به حمام و دستشوئی دارند و مجبور به زندگی در شرایط غیر بهداشتی هستند که باعث ابتلای آنها به بیماریهایی شده که ممکن است زندگی آنها را به خطر اندازد.
از آنجا که این افراد یک آدرس دائمی ندارند، بنابراین دائما از یک مکان به مکان دیگر در حرکت هستند و این امر باعث مشکل شدن یافتن آنها توسط سازمانهای دولتی و غیر دولتی برای کمک به آنها میگردد.
افراد بدون خانه در شرایط اورژانسی دسترسی محدودی به امکانات مراقبتهای بهداشتی دارند و تقریبا همهی آنها به دلیل بیپولی به آموزش نیز دسترسی ندارند.
این افراد اغلب این احساس دارند که به جامعه تعلق ندارند و برای کسب احترام از سوی افراد جامعه و پول به اقدامات خشونت آمیز دست میزنند.
افراد بیخانمان شانسی برای یافتن یک شغل مناسب ندارند و بنابراین برای کسب درآمد و تامین هزینههای روزانهی زندگی خود اغلب به فعالیتهایی مانند فروش مواد مخدر و دیگر کارهای غیر قانونی روی میآورند.
خیابانها مکانی امن برای نوجوانان و افراد زیر سن قانونی نیست، چون آنها به آسانی در معرض سوء استفادهی جنسی و فیزیکی قرار میگیرند.
بنا به تعریف، هر کسی که در خیابان زندگی میکند، بیخانمان میباشد، آمارهای اخیر نشان میدهد که تعداد زنانی که در خیابانها زندگی میکنند، افزایش یافته و هر یک از آنها حداقل یک بار در معرض سوء استفادهی جنسی یا خانگی قرار گرفتهاند. این موضوع باعث ترغیب ترک زنان از خانههایشان شده و اکثر این افراد از نظر احساسی افراد ناپایداری هستند. این زنان در خیابانها یا ربوده شده و یا مجبور به انجام فحشا و دیگر اقدامات غیر انسانی میشوند.
بیخانمانی چیزی نیست که یک شبه اتفاق افتاده باشد، این پدیده برای دهههای متوالی رخ داده و اکثر افراد حتی با چنین انسانهای بیخانمانی بارها روبرو شدهاند، اما توجهی به آنها نکردهاند. افراد جامعه معمولا بر این اعتقادند که هر فردی که در خیابان زندگی میکند، از لحاظ روحی ناپایدار است، بنابراین تمایلی به رفت و آمد با این گونه افراد ندارند. این باور تاحدی درست میباشد، بسیاری از افراد ساکن در خیابانها از نظر روحی ناپایدار هستند، اما برخی از آنها نیز افرادی عادی مانند من و شما هستند. در برخی موارد ممکن است اتفاقاتی در زندگی این افراد رخ داده باشد که گزینهای جز ترک خانه و خانواده نداشته باشند.
دولت میتواند کمکهایی را به افراد بیخانمان انجام دهد، اما تنها کمک دولت کافی نیست، هر شهروند معمولی باید تلاش خود را در زمینهی کمک به این افراد بیخانمان انجام دهد. سازمانهای مختلفی وجود دارد که به طور مداوم در حال کار و کمک به این افراد هستند و تلاشهایی را جهت یافتن سرپناهی برای افراد بیخانمان انجام میدهند. سازمانهایی مانند داوطلبان آمریکایی و مامورین نجات در آمریکا به میلیونها فرد بیخانمان جهت برگشتن به زندگی نرمال کمک میکنند. دیگر افراد جامعه نیز میتوانند با همکاری با این سازمانها به نجات افراد بیخانمان کمک کنند.
منبع مقاله : برگرفته از سایت اپینیون فرانت
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}